İzin verirseniz bugünkü köşemde öfkemi, kinimi, isyanımı... yazmak istiyorum.

Yorgunum! Ruhum yorgun, kalbim yorgun, kolum kanadım kırık... Çünkü biliyorum ki; yeryüzünde hâlâ mutsuz hemcinslerim var. 

Bitmedi şu yaratıklar, yok olamadı! Kadını yerlerde sürüklediler, öldürdüler, haklarını aldılar, anneliklerini aldılar, özgürlüklerini aldılar... Kadın, kız doğurunca utanç oldu, erkek doğurunca gurur! Kız çocuğuna “ayıp, günah” dediler, erkeğe “aslan oğlum, karışmayın oğluma” dediler. Kız etrafa çok bakmaz ama erkek başı dik yürür. Neden? E adı üstünde; ERKEK! Yerin dibine batsın böyle zihniyetin erkekliği! Ne kadar önemli arkadaş bu cinsiyet?!

Çok net ve değişmez bir şey söyleyeyim mi? ;

KADIN ve ERKEK EŞİT DEĞİLDİR!

Böyle bir şey mümkün de değildir!

Ne münasebet!

Sen kimsin de benimle eşit olacaksın?!

Şöyle açıklayayım;

Temizlik yapan ben,

Yemek yapan ben,

Çocuk yapan ben,

Çocuğa bakan ben,

Rahat olun diye uyku uyumayan ben,

Okul okuyan ben,

Tüm meslekleri yapabilecek güç ve kapasitede olan ben,

Elimin hamuruyla her işin altından kalkabilecek olan ben,

Sen olmadan da dünyayı parmağında oynatacak olan ben,

İnsan yetiştiren ben...

Ama karşımda, fiziksel gücünü kadının üzerinde uygulayan SEN!

Evet? Eşit miyiz?

HADİ ORADAN!!!

En başta belirteyim; Eşine, kızına, torununa... kim olursa olsun bir cana eziyet eden bütün YARATIKLAR bu yazıyı üzerine alınsın!

“Kadın kahkaha atmaz” dediniz, “kadın annelik yapacak” dediniz, “çocuk yapmayan kadın eksiktir” dediniz, “evin reisi erkektir” dediniz, “kız çocuğu okuyup da ne yapacak” dediniz, “eksik etek” dediniz... Dediniz de dediniz! Bi susmadınız, bi bıkmadınız, bi anlamadınız, anlamaya çalışmadınız! Seni, baban doğurmadı, leylekler de getirmedi.

Sen, bi kadının karnında can buldun, dünyaya geldiğinde ilk kadın öptü seni, ilk bi kadın sevdiğini söyledi sana... 

Peki sen? Sen ne yaptın?

Canını yakmakla kalmadın, canını almaya başladın. Ne için? Namus için, sana “hayır” dediği için, sözünün üstüne söz söylediği için, ya da çok sevdiğin için!

Sevmeyin ya! Bizi sevmeyin! Uzak durun yeter!

Şunu da unutmayın!; Kadınlara ömrünüzün sonuna kadar muhtaçsınız! Biz sizi kaybetmekten korkmuyoruz ama siz bizi kaybetmekten korkmalısınız!

Sevgisiz kalacağınız için korkmalısınız! Çünkü kadın, mutlu olduğu zaman sevgi dağıtır, mutlu olursa mutlu eder.

Senin gönlünü hoş tutmak için gelmedim ben bu dünyaya. Ama sen benim gönlümü hoş tutmak zorundasın! Ayrıca anlaşamaya da biliriz.

Kadın, değer görmediği yerde durmaz. Gitmeye kalktığında ise onu durdurabilecek tek şey, senin saf ve temiz niyetinle dilediğin özür olur. O da belki! Kafasına koymuşsa, geri dönmeyecektir.

O zaman ne yapacaksın? “Peki” diyeceksin! Onu zorlayamazsın, tehdit edemezsin, şantaj yapamazsın, korkutamazsın...

Erkek olman önemli değil, önce insan olacaksın! Bize yaptıkların sadece bunlar değil “ASLAN PARÇASI” !!!

Benim özgürlüğümü kısıtlayamazsın!

Hayatımı elimden alamazsın!

İstediğimi giyerim, o gözlerine sahip çıkacaksın!

İstediğim saatte gezerim, ağzına sahip çıkacaksın!

‘’Hayır” dediysem, ısrar etmeyeceksin!

Çünkü senin neslini yetiştiren benim, sana insanlığı öğreten benim, sana analık yapan benim, sana hayat veren benim... Sen beni başına taç edecekken, yerlerde sürükleyemezsin, mal gibi satamazsın, daha 13 yaşında kızını sapık bi dedeye pazarlayamazsın!!! 

Kızlar okuyacak! Sen zehir de kussan, kızlar okuyacak! İnsanlık yerin yedi kat dibine de girse, onu oradan bir  KADIN çıkaracak! 

Yeri geldiğinde ceddinizden, dininizden, atalarınızdan saatlerce bahsedersiniz!

Sahi; sizin dininiz hangisi “kadının canını alın” diyor?

Soyunuz sopunuz ne, kadını mal gibi görüyorsunuz? 

Siz, kızı gelince saygısından ayağa kalkan Peygamberin ümmeti misiniz? 

Kadın yoksa, HAYAT YOK!

Kadın yoksa, HUZUR YOK!

Kadın yoksa, ADALET YOK!

Kadın yoksa, NEFES YOK!

Kadın yoksa, SEN YOKSUN!

(Kadına değer veren, hürmet gösteren, baş tacı eden, anlayan, dinleyen... tüm erkeklere SAYGILARIMLA...)