Ülkemizin insanlarımızın aşırı zor günler geçirdiği bugünlerde sağlığımızın ve yaşamın önemini belki de yeniden hatırladık, öğrendik.

Peki insanın yaşaması için gerekli olan temel ihtiyaçlar nelerdir acaba? Öncelikle tabii ki de temiz hava, sonrasında temiz su, ideal hava sıcaklığı, temiz gıdalar ve temizlik. Bunları birincil olarak kendimiz sağlarız fakat toplu yaşamda belediyeler ya da kurumlar insan dışkısı ile içme suyunu tamamen ayırması gerekmektedir. Kanalizasyon sistemi ya da sanitasyon denen bu sistem sayesinde bu ayrım yapılır. Bu 2 sistemin karışması durumunda kolera tifo gibi hastalıklar ortaya çıkıp insan hayatını tehdit edebilmektedir.

Peki bunları neden yazdım? Şu anda deprem bölgesindeki asıl ihtiyaçlar bunlardır. Günümüzde plastik atıklar ciddi bir çevre sorunu olsa da temiz su taşınmasındaki rolü de tartışılmaz bir önemdedir. Özellikle sel felaketinden de sonra temiz su daha da önem kazanmaktadır.

Sırf bu sanitasyon dediğimiz sistem sayesinde bulaşıcı hastalıkların birçoğunun önüne geçilmiştir. Dev orduları dağıtan kolera tifo gibi hastalıklar artık insanoğlunun unutacağı hastalıklar arasında yer almıştır.

Deprem bölgesinde şu anda başta belirttiğim gibi temel yaşam ihtiyaçları ön plana çıkmaktadır. En zor karşılanan ihtiyaçlar barınma ve temiz tuvalet ihtiyaçlarıdır. Yollarda akın akın konteynerler görmek sevindirici olsa da deprem çok fazla yeri etkilemiş durumdadır. Hepimizin ilk günkü ciddiyette yardımlara devamlılık göstermemiz elzemdir.

Deprem bölgesinde maalesef hastaneler yıkıldığı gibi 56 hekim meslektaşım da hayatını kaybetmiştir. Sağ kalan hekimlerse gereken meslek ciddiyeti ve millet bilinci ile görevine hiç nefes almadan devam etmiştir. Yıkılan hastaneler yerine sahra hastaneleri açılsa da şu an bizim standartlarımızda sağlık hizmeti alamayan bölge halkı için en kısa zamanda daha sağlam donatımla yapılmış hastanelere ihtiyaç vardır.

Aslında gündelik hayatımızdaki dertlerimiz ne kadar sığmış. Bir yerimiz ağrısa hastalansak hemen gidebileceğimiz hastanelerimiz, seçim yapabilecek kadar doktorumuz, bizimle ilgilenecek onlarca hemşirelerimiz varmış.

Rabbim bir daha böyle bir felaket milletimize göstermesin. Yıldönümünde andığımız Çanakkale Savaşı’nda verdiğimiz kayıptan daha fazla insan kaybını 1 gecede verdik maalesef. İnsan hayatının ne kadar kırılgan olduğunu bilerek işçisinden müteahidinden mühendisine Türk insanına layık evler yapılmasını var gücümüzle dile getirmeliyiz.

12 senelik hekimlik yapan birisi olarak gece gündüz 1 hayat kurtarmak için çabaladık çabalamaya da devam edeceğiz. Bu kadar sağlıklı insanın önlenebilecek şekilde hayatını kaybetmesini kabullenemiyoruz. Umarım gereken dersleri çıkartırız.

Bundan sonrasında ise o bölgedeki insanları unutmadan yardımlarımıza devam etmemiz gerektiği tek gerçek. Önümüzdeki Ramazan ayını rekor denecek düzeyde deprem bölgesindeki kardeşlerimize yardım ederek geçirmemiz ise bence bu ülkede nefes alan herkesin bir borcudur.